Αλεξάνδρεια, Αιγυπτος

Οι Αλεξανδρινοί σεμνύνονται για τον Μέγα Αλέξανδρο και την εκεί παρουσία του μέχρι και σήμερα. Για αυτούς δεν ήταν ένας βάρβαρος εκπορθητής αλλά θεωρήθηκε ηγέτης εκπολιτιστής. Είναι μεγάλη τιμή για τον Ελληνισμό στην είσοδο της πόλης, στο σταθμό των διοδίων να αναγράφεται το όνομα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ στα Αραβικά και Ελληνικά.

Παρά την παρακμή του Ελληνικού στοιχείου, υπάρχουν πολλά που σου θυμίζουν Ελλάδα... Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, η βιβλιοθήκη με τις σαφείς αναφορές της, ο θρύλος του Φάρου, τα Ελληνικά clubs, σύλλογοι, όμιλοι, οι γειτονιές, τα σπίτια, οι λογοτέχνες με προεξάρχοντα τον Κ. Π. Καβάφη.

Σε επόμενες αναρτήσεις θα γίνει εκτενέστερη αναφορά στη πόλη και τη χώρα.

Σκάσε και τρώγε

Ο τίτλος της ταμπέλας εμπορικού μαγαζιού τα λέει όλα! Όσοι δεν ξέρουν Ελληνικά καταλαβαίνουν από το σχέδιο της χαρούμενης Εύας που προσφέρει τον απαγορευμένο καρπό και του προβληματισμένου Αδάμ, το ποιος θα πληρώσει και το λογαριασμό. Δεν είμαι σίγουρος βέβαια αν ο συγκεκριμένος τίτλος αυξάνει τις πωλήσεις.

The Royal Automobile Museum, Ιορδανία

Αυτοκίνητα από τη συλλογή των μοναρχών της Ιορδανίας (κυρίως του Βασιλιά Χουσεΐν), τα οποία εκτίθενται στο Royal Automobile Museum στο Αμμάν. Άλλοι κάνουν συλλογή από νομίσματα, άλλοι από γραμματόσημα και άλλοι από οχήματα. Ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Η συλλογή του μουσείου ξεκινά από τις αρχές του 20ου αιώνα και φτάνει μέχρι τα τέλη του (1999 πέθανε ο Βασιλιάς Χουσεΐν της Ιορδανίας). Περιλαμβάνει κυρίως αυτοκήτητα καθώς επίσης και δίκυκλα, καρτ, ταχύπλοα, αμφίβια που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται για επίσημες εμφανίσεις αλλά και για αναψυχή. Από τη διαδρομή μέσα στο μουσειο βλέπει κανείς όχι μόνο τα οχήματα αλλά και ένα κομμάτι της ιστορίας της χώρας. Αν ο δρόμος σας σας φέρει στην Ιορδανία κάντε και μια βόλτα στο Αμμάν και το συγκεκριμένο μουσείο. Πήγα μια βόλτα για να περάσω την ώρα μου και έφυγα ενθουσιασμένος από αυτά που αντίκρυσα. Δεν είχα την φωτογραφική μηχανή μαζί μου, και έτσι ζήτησα από ένα φίλο, που ήταν στη παρέα, τη φωτογραφική του μηχανή για να πάρω φωτογραφίες μερικές από τις οποίες βλέπετε παρακάτω. Η πινακίδα στην είσοδο του μουσείου που βρίσκεται στο Al Hussein Park. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και το παιδικό μουσείο, μουσείο επιστημών, τζαμί και προγραμματίζονται και άλλες εγκαταστάσεις.

Cadillac του 1916, επίτευγμα της εποχής της με πολλές καινοτομίες και πολυτέλειες.

Harley Davidson μοντέλο 1995, επετειακό για τα 30 χρόνια από από την πρώτη Electra Glide Ultra Classic. Με ενσωματωμένο ραδιοκασετόφωνο, CB, cruise control... Κυκλοφόρησαν μόνο 2000 κομμάτια. Η συλλογή των δικύκλων πάει πίσω στο 1916 με ένα Βελγικό κομμάτι FN "Fabrique National" που σε εμένα έκανε περισσότερο για ποδήλατο, και περιλαμβάνει ακόμα BMW, Triumph, Yamaha.

Πορτραίτο του Βασιλιά της Ιορδανίας Χουσεΐν (1935-1999).

Mercedes-Benz 300d μοντέλο 1961. Το πρώτο μοντέλο της εταιρίας με αυτόματη μετάδοση κίνησης. Τέτοιο αυτοκίνητο χρησιμοποιούσε και ο Γερμανός Καγκελάριος Adenaur. Το συγκεκριμένο μοντέλο με την αναδιπλούμενη οροφή παρήχθη σε 16 κομμάτια το 1961.

Cadillac 1965. Θωρακισμένη λιμουζίνα για οκτώ επιβάτες, κλιματισμό, αυτόματα παράθυρα. Προσφέρθηκε ως δώρο από τον στρατηγό Eizenhower, Πρόεδρο των ΗΠΑ (1953-1961).

Ford V8-Pilot, 1950.

Mercedes-Benz 300Sc. Roadster (1965). Σπορ έκδοση

Rolls Royce Phandom V, (1968). Χειροποίητη! Οι αγοραστές τους ήταν κυρίως εστεμμένοι. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε επισκέψεις υψηλών καλεσμένων στην χώρα.

Cord, μοντέλο 810 Westchester (1936). Εταιρεία που λειτούργησε από το 1929 ως το 1937, με φουτουριστικό design. Προσοχή στη λεπτομέρεια: τα φώτα υποχωρούν στον προφυλακτήρα.

Το κάθε όχημα έχει επεξηγηματική ταμπέλα στα Αραβικά και τα Αγγλικά που αναφέρει τα στοιχεία του: Μάρκα, μοντέλο, έτος κατασκευής τεχνικά χαρακτηριστικά, γενικά για την αυτοκινητοβιομηχανία και το συγκεκριμένο μοντέλο, τη χρήση του από τη Βασιλική οικογένεια. Δίπλα του ή πίσω υπάρχουν φωτογραφίες με τους ιδιοκτήτες του.

Rolls Royce

Και άλλη μία Rolls Royce

Και μία ακόμη Rolls Royce

Mercedes-Benz 600 (1975), κορυφαίας πολυτέλειας, σχεδιασμένο για αρχηγούς κρατών και ισχυρούς απανταχού της γης. Ο χώρος του οδηγού και των επιβατών διαχωρίζεται με τζάμι. Κατασκευάστηκαν 428 συνολικά εκ των οποίων 17 το 1975. Το κάθε αυτοκίνητο ήταν φτιαγμένο σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε επιβάτη - ιδιοκτήτη του γι' αυτό και το καθένα διαφοροποιείται από όλα τα άλλα. Στους πίσω τροχούς υπάρχει σκαλοπατάκι για να στέκονται οι άνδρες της προσωπικής ασφάλειας.

Mercedes-Benz "S" Class, 500SEL (θωρακισμένη), 1983. Χρησιμοποιήθηκε ως αυτοκίνητο για καθημερινές μετακινήσεις. Με πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα, ποιότητα κατασκευής, ταχύτητα, ασφάλεια.

Rolls Royce

Lincoln, Capri Convertible (1952). Χρησιμοποιήθηκε τη μέρα της στέψης του Χουσεΐν το Μάιο του 1953.

...και η επεξηγηματική ταμπέλα που συνοδεύει τη Lincoln

Bentley 52, Continental 1961.

BMW 21 (1991), διθέσιο Roadster. Οι πόρτες είναι συρόμενες οριζοντίως και σε συνδιασμό με την οροφή από σκληρό πλαστικό που υποχωρεί, δημιουργεί το "τέλειο" ανοικτό αυτοκίνητο.

Άποψη από το πλάι.

Ferrari

Από άλλη οπτική γωνία.

Ferrari F40 (1989). Επιτάχυνση 1-100 se 4,1 sec., Ιπποδύναμη 478, Τελική ταχύτητα 325 km/h. Έχει χρησιμοποιηθεί πολύ λίγο.

Mercedes-Benz C111, Experimental car 1970.

Στη συλλογή του μουσείου περιλαμβάνονται πολλά ακόμα οχήματα, από ακριβά και εντυπωσιακά που τα βλέπεις με κομμένη την ανάσα, μέχρι και κοινά αυτοκίνητα, που δεν σου γεμίζουν το μάτι, ώστε ο οδηγός τους να περνά απαρατήρητος και να μη δίνει στόχο. Ανάμεσα σε αυτά είναι και ένα αυτοκίνητο που ο Χουσεΐν το χρησιμοποιούσε ως ταξί, όταν "μεταμφιεζόταν" ως απλός θνητός για να μαθαίνει από πρώτο χέρι τις απόψεις των υπηκόων του και το στρατιωτικό Mercedes-Benz 4x4 που μετασκευάστηκε για να μεταφέρει τη σωρό του μονάρχη στη τελευταία του κατοικία το 1999.
Στο μουσείο υπάρχει και πωλητήριο με μοντέλα αυτοκινήτων, βιβλία, πένες, αφίσες και καρτ ποστάλ με τα αυτοκίνητα που εκτίθενται καθώς και πολλά άλλα αναμνηστικά. Όταν έφτασα εκεί, αντί να κατευθυνθώ προς την έξοδο, έκανα μεταβολή και είδα πάλι όλα τα οχήματα από το τέλος μέχρι την αρχή!

Σκορπιοί στη Μυτιλήνη

Μην πάει ο νους σας στους σκορπιούς, αλλά στους "Scorpions" πού έδωσαν live συναυλία στο νησί. Το Σάββατο στις 4 Ιουλίου το κάστρο στη Μυτιλήνη γέμισε από τους ήχους του συγκροτήματος. Support groups ήταν τοπικά συγκροτήματα του νησιού, όχι κάτι το ιδιαίτερο. Το περιβάλλον ήταν πραγματικά ωραίο και το ηλιοβασίλεμα στο κάστρο είχε ξεχωριστή ομορφιά. Το κοινό ήταν πολύ ζωντανό αλλά υπήρχαν και κάποιοι "άσχετοι", βέβαια οι οργανωτές περίμεναν περισσότερο κόσμο. Οι Scorpions έπαιξαν για 1,5 ώρα περίπου και έκλεισαν με το Hurricane και το Wind of Change. Να πω την αλήθεια δεν είμαι fan του συγκροτήματος αλλά εντυπωσιάστηκα από την "performance" ιδιαίτερα από το solo του drummer James Kottar. Αν θέλετε να δείτε φωτογραφίες και στιγμιότυπα μπορείτε να ψάξετε στο διαδίκτυο (σεβασμός στα πνευματικά δικαιώματα). Εδώ δημοσιεύω μία φωτογραφία από το κάστρο του Μολυβου. Και εις άλλα με υγεία.

Ο Γύρος της Σκωτίας (II)

Στη πόλη Falkirk, κοντά στο Εδιμβούργο, υπάρχει το Falkirk wheel, ένας "τροχός" ο οποίος συνδέει τα δύο κανάλια Forth & Clyde και Union. Αποτελεί επίτευγμα επιστήμης και σχεδιασμού και φτιάχτηκε με δαπάνες του ταμείου της χιλιετίας. Αν έχετε χρόνο επισκεφτείτε το, δίπλα υπάρχει και κέντρο για τους επισκέπτες. Πάμε τώρα πίσω στο Fort Augustus. Το υπόλοιπο της ημέρας πορευθήκαμε Νότια (A82) και μετά Ανατολικά (Α86) και (Α9) για να καταλήξουμε το απόγευμα στο Pitlochry με μια προηγούμενη στάση στο λευκό κάστρο Blair Atholl Castle. Το Pitlochry είναι πολύ γραφικό χωριό, στο κέντρο της Σκωτίας, ορμητήριο για πολλές δραστηριότητες στη γύρω περιοχή. Αποτελεί επίσης και χειμερινό θέρετρο ιδίως για τους λάτρεις του σκι και των χειμερινών αθλημάτων. Εδώ το κατάλυμά μας δεν ήταν ένα ακόμη B & B, αλλά ένα καταφύγιο - ξενώνας νεότητας πάνω στο λόφο, με θέα. Καμία σχέση με ότι συνήθως φαντάζεται κάποιος. Ιδιαίτερη καθαριότητα και προσοχή στη λεπτομέρεια. Άλλο ένα πρωινό ξύπνημα στη Σκωτία και παίρνουμε πάλι τους δρόμους. Έπρεπε να δούμε και τους δρόμους του παραδοσιακού ποτού της περιοχής που για κάποιο διάστημα παραλίγο να γίνει και της Ελλάδας. Ασφαλώς και μιλάμε για το Ουίσκι... Τα περισσότερα αποστακτήρια έχουν μουσείο, σε ξεναγούν στις εγκαταστάσεις τους και στο τέλος της βόλτας τους μπορείς να γευθείς τις διάφορες ποικιλίες και τα αρώματα των Malts ή να ψωνίσεις από το πωλητήριο επιλεγμένες ετικέτες και αναμνηστικά της επίσκεψής σου. Ακόμα και αν κάποιος δεν είναι πότης δεν χάνει τίποτα (εκτός από 5 λίρες) να δει ένα από αυτά τα αποστακτήρια. Πήγαμε προς το Dundee αλλά στο Glamis στρίψαμε αριστερά και κινηθήκαμε Βόρεια κάνοντας βόλτα στις κοιλάδες Glen Glovis, Glen Clova. Οι χάρτες δεν γράφουν το τί θα συναντήσεις αλλά τα χρώματα στον ουρανό, τη γη και τα νερά πάλι σε εντυπωσιάζουν. Αν είστε τυχεροί πάνω ή δίπλα στο δρόμο θα δείτε πέρδικες (the famous grouse) και φασιανούς, λαγούς αλλά και πρόβατα. Οι κοιλάδες φημίζονται για την ενδιαφέρουσα και σπάνια πανίδα τους. Επόμενη στάση το Dundee, 80p για να περάσεις τη γέφυρα και συνεχίζουμε προς το St. Andrews. Είναι must, δεν πρέπει να το χάσει κανείς. Παράδεισος των απανταχού γκόλφερς που πρέπει κανείς να κάνει κράτηση καιρό πριν. Επίσκεψη στα απομεινάρια του εντυπωσιακού ομολογουμένως ναού και του κοιμητηρίου, αγοράζοντας εισιτήριο μπορείτε να ανεβείτε στο καμπαναρίο για να βγάλετε φωτογραφίες και να χαζέψατε τη θέα της γύρω περιοχής. Κατευθυνόμενοι προς το κάστρο πιθανόν να δείτε και κάποιους με παραδοσιακές σκωτσέζικες στολές με κιλτς να παίζουν γκάιντες. Πάμπ και μπαρ της περιοχής είναι σημεία που πρέπει να σταθείτε. Ακολουθεί το Εδιμβούργο, πρωτεύουσα της Σκωτίας. Διανυκτερεύσαμε στο Dunfermline, εσείς όμως μην το κάνετε, κάθε διέλευση από τη γέφυρα Forth κοστίζει 1 λίρα. Το Εδιμβούργο φημίζεται εκτός των άλλων, για το φεστιβάλ του. Εμείς πετύχαμε τις προ-φεστιβαλικές εκδηλώσεις και η πόλη έσφυζε από ζωή. Πολλά εστιατόρια ήταν γεμάτα και περίμενες στην ουρά για να εξυπηρετηθείς. Το χρώμα και η ζωντάνια της πόλης ξεχωριστά. Βιτρίνες πολύχρωμες και ζωντανός νεαρόκοσμος. Η περιγραφή τελειώνει εδώ, η τελευταία μέρα ήταν η πορεία προς το Manchester airport. Αν θέλετε να πάρετε κάτι από τη Σκωτία θα βρείτε πολλά αναμνηστικά "Made in China" καθώς και άλλα χειροποίητα παραδοσιακά. Ενδιαφέρον έχουν τα μάλλινα πουλόβερ ή αξεσουάρ, ενώ αν θέλετε κάτι σε φαγώσιμο προτιμήστε τους σολωμούς ή ρέγγες ή walkers shortbread. για το ουίσκι αναφέραμε πριν, οι μινιατούρες είναι ωραία ιδέα για δώρο, προσοχή να μην ξεπεράσετε το όριο ανά άτομο για να μην έχετε πρόβλημα στα αεροδρόμια. Και κάτι για το τέλος: Η Σκωτία είναι Σκωτία και δεν είναι Αγγλία, αν πείτε κάτι τέτοιο είτε από άγνοια είτε εσκεμμένα, να είστε έτοιμοι για τις αντιδράσεις των ντόπιων και να έχετε έτοιμη καλή συγγνώμη.

Βιβλιοπωλείο

Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσεις ένα ταξίδι είναι το βιβλιοπωλείο. Ναι, μην απορείτε, αν θέλετε να πάτε κάπου αλλά δεν έχετε αποφασίσει που, να μην πάτε σε ταξιδιωτικό γραφείο, αλλά σε ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο που έχει και ταξιδιωτικό τμήμα. Αφιερώστε χρόνο για να βρείτε αυτό που σας ταιριάζει καλύτερα, ξεφυλλίστε οδηγούς, ανοίξτε χάρτες και μη διστάσετε να αγοράσετε κάτι που σας ενδιαφέρει. Μόλις αποφασίσετε που θα πάτε, κάντε μια έρευνα αγοράς για να συγκρίνετε κόστη και επιλέξτε αυτό που είναι καλύτερο για εσάς. Α! αν έχετε και κανένα φίλο που έχει πάει πριν από εσάς εκεί δεν χάνετε τίποτα να τον ρωτήσετε. Άντε καλό ταξίδι!!