29 Ιουνίου: Απόστολος Παύλος, στα βήματά Του στην Ελλάδα

 Το 64 μ.Χ. άφησε την τελευταία του πνοή στη Ρώμη ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Είχε γεννηθεί στην Ταρσό της Κιλικίας μεταξύ του 4 και 14 μ.Χ. Αρχικά ήταν διώκτης των Χριστιανών αλλά μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό, μετά το όραμα που είδε με τον Χριστό καθ' οδόν προς τη Δαμασκό, να του λέει "Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις"; Στη συνέχεια κινήθηκε προς την Τρωάδα και ενώ ήταν σε δίλημμα αν πρέπει να κινηθεί προς τα Μικρασιατικά παράλια ή να πάει προς την Ευρώπη, είδε όνειρο ένα Μακεδόνα που του είπε: "Διαβάς εις Μακεδονίαν, βοήθησον ημάς". 

Ο Άρειος Πάγος στην Αθήνα όπως φαίνεται από τα Προπύλαια της Ακρόπολης

Με το πλοιάριο κατευθύνθηκε στη Νεάπολη (Καβάλα σήμερα) με ενδιάμεση στάση στη Σαμοθράκη. Μέσω της Εγνατίας οδού στη συνέχεια κινήθηκε προς Φιλίππους, εκεί βάπτισε τη Λυδία πρώτη Ευρωπαία Χριστιανή. Συνέχισε προς Αμφίπολη κατόπιν προς την Απολλωνία και μέσω της Βόλβης έφτασε στη Θεσσαλονίκη. Έμεινε αρκετό διάστημα κηρύττοντας αλλά αναγκάστηκε να φύγει εξ αιτίας των αντιδράσεων των Ισραηλιτών. Σήμερα, υπάρχει γειτονιά (μέχρι το 2010 ήταν Δήμος Αγίου Παύλου) με ομώνυμο ναό, στη Μονή Βλατάδων υπάρχει παρεκκλήσιο προς τιμήν του Αποστόλου Παύλου και στη Ροτόντα υπάρχει το βήμα που ανέβηκε και μίλησε στους Θεσσαλονικείς. Αργότερα, τους έστειλε και επιστολή, "... Τα πάντα δοκιμάζετε, το καλό κατέχετε...".

Το βήμα του Αποστόλου Παύλου στη Νεάπολη (σημερινή Καβάλα)

Συνέχισε στη Βέροια, υπήρχαν πολλοί Εβραίοι και Συναγωγή εκεί. Στην πόλη σήμερα υπάρχει επιβλητικό βήμα με εντυπωσιακά ψηφιδωτά. Ακτοπλοϊκώς διεκπεραιώθηκε προς την Αθήνα, λέγεται ότι έκανε μια στάση στη Χαλκίδα και έφτασε στον Πειραιά το 51 μ.Χ. 

Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη στο προαύλιο του οποίου βρίσκεται το βάθρο που πάτησε και κήρυξε 

Κατευθύνθηκε προς την Αθήνα, είδε ναούς "ειδωλολατρικούς" είδε και μία αφιέρωση σε ναό "Τω αγνώστω Θεώ" που τον εντυπωσίασε και το χρησιμοποίησε στο λόγο του προς τους Αθηναίους που έβγαλε στον Άρειο Πάγο για να τους μιλήσει για τον Ένα και Αληθνό - άγνωστο μέχρι τότε - σε αυτούς, Θεό. Ανάμεσα στους πρώτους που πίστεψαν ήταν ο μετέπειτα Άγιος Διονύσιος ο Αρειοπαγίτης. Στη βάση του βράχου υπάρχει το κείμενο της ομιλίας σε πλάκα. Στην Αθήνα υπάρχει και Ναός του Αποστόλου Παύλου.

Μέρος του βήματος του Αποστόλου Παύλου στη Βέροια 

Η επόμενη πόλη που βρέθηκε ήταν η Κόρινθος. Έμεινε 18 μήνες και αφού έφυγε έδειχνε το ενδιαφέρον του για τους πολίτες της αποστέλλοντας και επιστολές προς αυτούς. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από την α΄ προς Κορινθίους επιστολή Παύλου, που αναφέρεται ως Ύμνος στην Αγάπη και αναφέρεται παρακάτω.

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. [13.2] καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. [13.3] καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

[13.4] ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται· ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ· ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, [13.5] οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, [13.6] οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· [13.7] πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

[13.8] ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. [13.9] ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν, καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· [13.10] ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. [13.11] ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. [13.12] βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.

[13.13] νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη. 

Η θέα των προπυλαίων της Ακρόπολης των Αθηνών από τον Άρειο Πάγο

Το παρόν κείμενο αφιερώνεται στον πατέρα μας, που γιόρταζε σήμερα και τιμούσε ιδιαίτερα τον προστάτη Άγιο του. Θα τον θυμόμαστε με τις καλύτερες αναμνήσεις και θα τον τιμούμε και εμείς με τη σειρά μας.

Νόστιμα κεράσια, από το δένδρο στο βάζο

 Έφτασε η εποχή των κερασιών, όλες οι κερασιές φορτωμένες, άλλες με καρπό υπόξινο άλλες με γλυκό άλλες με τραγανό. Όλα όμως υπέροχα και νοστιμότατα. Άρχισα να μαζεύω και να τρώω! Γεμισα την κοιλιά μου. Το μάτι αχόρταγο, μάζεψα ακόμα μερικά ήταν αρκετά, έδωσα κι όλας αλλά δεν τελείωναν. Αποφάσισα να τα κάνω γλυκό. 

Η κερασιά με φόντο το Βελούχι

Η συνταγή εύκολη αλλά μπελαλίδικη. Ένα κιλό κεράσια τα αφήνουμε στο νερό με δύο λεμόνια στιμένα και κομμένα. Μετά από πέντε ώρες τα ξεπλένουμε, τα καθαρίζουμε από τα κουκούτσια, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με ένα κιλό ζάχαρη στο ψυγείο για 12 ώρες. Κατόπιν, τα βάζουμε σε δυνατή φωτιά, μόλις πάρουν βράση, βγάζουμε τον αφρό, χαμηλώνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε τον βρασμό για 15 ακόμη λεπτά.

Το τσαμπάκι με κεράσια τραγανά

Τα αφήνουμε να κρυώσουν και να μείνουν μια μέρα ώστε να βγάλουν τα υπόλοιπα υγρά τους. Προσθέτουμε το χυμό από ένα λεμόνι και μία βανίλια για τη γεύση, τα ξαναβράζουμε για 15 λεπτά, τα αφήνουμε λίγο να πέσει η θερμοκρασία και τα βάζουμε σε βαζάκια που έχουμε αποστειρώσει με βραστό νερό ή στο φούρνο.   

Μαζεμένα για κατανάλωση

Μπορούμε να κρατήσουμε έτσι το γλυκό για ένα χρόνο και να το απολαμβάνουμε όλο το χειμώνα. Το σερβίρουμε μόνο του, ως κέρασμα - γλυκό του κουταλιού - με ένα ποτήρι παγωμένο νερό ή συνοδευτικό με γιαουρτι ή σπιτικό παγωτο.

Έτοιμο το γλυκό 

Καλή απόλαυση, αν το φτιαξετε και να μας θυμηθείτε.