29 Ιουλ 2021

Θύρες και παράθυρα στο Μαρουλά της Κρήτης

 Ο Μαρουλάς είναι ένα χωριό λίγο πιο έξω από το Ρέθυμνο. Δεν είναι γνωστό ακόμα ως τουριστικός προορισμός, είναι όμως παραδοσιακός, διατηρητέος οικισμός. Έχει κτιστεί κατά την ενετοκρατία κυρίως αλλά η κατοίκηση ανάγεται από τη Μινωική περίοδο. Οι δύο πύργοι που σώζονται σήμερα στο χωριό έχουν χαρακτηριστικά ανθρωπόμορφα στοιχεία προσώπου, πόρτα εισόδου για στόμα, παράθυρα για μάτια, καμινάδα τζακιού για μύτη και ρουθούνια. Θυμίζουν τους πύργους της Μάνης και της Τοσκάνης San Gimignano. Ίδιας τεχνοτροπίας ανθρωπόμορφος πύργος υπάρχει και στο κοντινό χωριό Γιαννούδι. Παρακάτω παρουσιάζονται φωτογραφίες από τις θύρες και παρά-θυρα του οικισμού.

Είσοδος αυλής

Μαγαζί με συμμετρικά στην είσοδο παράθυρα

Διακόσμηση ανάμεσα στα παράθυρα

Δρομάκια, μάντρες, πύργοι

Πέτρες χρωματισμένες

Ο πύργος του Μαρουλά Ι, αναινισμένος

Αποψη από το πλάι

Εκκλησία

Πύργος Μαρουλά Ι, διακρίνονται ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά

Παράθυρο

Φραγή εισόδου

Παραθυράκι

Πύργος Μαρουλά ΙΙ, θύρα - στόμα, παράθυρα - μάτια, καμινάδα - μύτη και ρουθούνια 

Πύργος Μαρουλά ΙΙ, άλλη άποψη με παραπάνω. Εγκατειλημμένο πυργόσπιτο

Εγκατάλειψη...

Σχέδια με βότσαλα γύρω από το παράθυρο

Σχέδιο με βότσαλο, παρά την είσοδο

Πύργος Μαρουλά ΙΙ, πίσω όψη

Ανοικτή θύρα, παρατηρήστε τα χέρια εκατέρωθεν της εισόδου

Φανοί και καμπανάκι 

Ένα φύλλο ανοικτό

Βασιλικός στην είσοδο

Ξεχασμένη κεραία μπροστά στο πλατύσκαλο

Άλλη μία και μοναδική

Πιθάρι σε πρώτο πλάνο

Κλιμακωτή είσοδος

Τα ξύλα με την πάροδο του χρόνου

Εγκατάλειψη

Στο βάθος της αυλής διακρίνεται το πηγάδι

Λιτό σχέδιο

Καλό αλλά ξεχασμένο στο χρόνο

Με προσοχή στη λεπτομέρεια, πιθάρια και ποδήλατο με λουλούδια

Πανδαμάτωρ χρόνος

Τα άνθη της αυλής και η πόρτα ανοικτή

Φυτικός διάκοσμος περιμετρικά

Χρώματα

Δαφνες και πικροδάφνες στην είσοδο

Μερική κατάρευση

Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας

Χορτάριασε η είσοδος



19 Ιουλ 2021

Μάχη Μπεκής, Λαμία Φθιώτιδας

Το μνημείο στο σημείο της μάχης
Μια άγνωστη σε πολλούς μάχη του 1821 είναι η μάχη της Μπεκής που έγινε τον Απρίλιο του 1821 και προηγήθηκε αυτή της Αλαμάνας. Οι ελληνικές δυνάμεις συγκεντρωμένες στη γέφυρα της Αλαμάνας υπό τον Πανουργιά και Αθανάσιο Διάκο στέλνουν μικρό στρατό προς τη Λαμία -Ζητούνι τότε - για να δούνε πόσοι Τούρκοι βρίσκονται εκεί. Γίνονται όμως αντιληπτοί από τους Τούρκους και οι επαναστάτες υπό τον Κομνα Τράκα υποχωρούν στη Μπεκή, στον Αι' Θανάση - βρύση της  Τσάλαινας - πολιορκούμενοι από τους Τούρκους της Λαμίας. Οι Έλληνες, από το διπλανό χωριό Κομποτάδες, μάζεψαν αμέσως ότι υποζύγια υπήρχαν (άλογα, μουλάρια, γαϊδουράκια) που τα καβαλίκεψαν όχι μόνο στρατός αλλά και χωρικοι και τα έβαλαν να κατευθυνθούν προς τη Λαμία - στη κορυφογραμμή. Οι Τούρκοι βλέποντας την εικόνα, θεώρησαν ότι ήταν ελληνικό Ιππικό που πήγαινε να πάρει την πόλη, έλυσαν άρον άρον τη πολιορκία της Μπεκής, για να επιστρέψουν στη βάση τους, στο κάστρο της Λαμία. Οι Έλληνες δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια, τους πήραν στο κατόπι και αποδεκάτισαν αρκετούς από αυτούς και ενώθηκαν πάλι με τους υπόλοιπους επαναστάτες με λίγες απώλειες. Το σημερινό όνομα του χωριού είναι Σταυρός - Νέα Βράχα, πάνω από το σιδηροδρομικό Σταθμό Λιανοκλαδίου.
Στο σημείο υπάρχει σήμερα μαρμάρινο μνημείο. Το έχει φιλοτεχνήσει ο Μπάμπης Τσέλος από τη Βράχα Ευρυτανίας. Ο Μπάμπης ήταν πολυτάλαντη προσωπικότητα, δάσκαλος το επάγγελμα αλλά καλλιτέχνης κυρίως ζωγράφος και ποιητής. Με τη γλυπτική δεν είχε ασχοληθεί αλλά για χάρη του χωριού του το προσπάθησε. Ξέρουμε ότι πήρε ένα κομμάτι μάρμαρο, σχεδίασε το φύλλο δάφνης προς τιμήν των ηρώων και άρχισε να το λαξεύει πειραματιζόμενος. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. 

9 Ιουλ 2021

Ορεινή ελληνική φύση

 Η φύση ποτέ δεν παύει να μας εκπλήσσει. Το εντυπωσιακό κόκκινο λουλουδάκι, βρέθηκε ανθισμένο στο διάβα μας. Ψάχνοντας εντοπίσαμε το όνομα του κόκκινος κρίνος ή «κρίνον το πορφυρούν» (Lilium chalcedonicum η επιστημονική του ονομασία). Είναι πολύ όμορφο, με εντυπωσιακά κόκκινο - πορφυροκόκκινο χρώμα συμπληρωματικό στο πράσινο της βλάστησης. Το άνθος του είναι γυρισμένο προς τα κάτω ενώ τα πέταλα του αναδιπλόνωνται προς τα επάνω, αναδίδοντας ωραίο άρωμα. Η εποχή ανθοφορίας του είναι αυτή την περίοδο (Ιούλιος - Αύγουστος). 

Είναι ένα είδος που φύεται στα Βαλκάνια. Ευδοκιμεί σε ορεινές περιοχές, κυρίως σε ξέφωτα ανοιχτών δασών και σε λιβάδια σε ασβεστολιθικά, βραχώδη εδάφη σε υψόμετρα άνω των 700 μέτρων.

Κόκκινος κρίνος (Lilium chalcedonicum)

Όπως έχουμε πει και σε άλλες αναρτήσεις για τα αγριολούλουδα, θαυμάστε τα, μυρίστε τα, φωτογραφίστε τα αλλά μην τα κόψετε. Αφήστε τα να τα δούνε και άλλοι, και το επόμενο Καλοκαίρι θα είναι πάλι εκεί να μας περιμένουν.

Κόκκινος κρίνος (Lilium chalcedonicum)

Παραδίπλα είδα και τα σπάρτα με τα χαρακτηριστικά κίτρινα λουλουδάκια του. Οι παλιότεροι τα χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν καπέλα και καλάθια αλλά και ως σάρωθρα.

Άνθη Σπάρτου

 Για άλλα αγριολούλουδα έχει γίνει ανάρτηση εδώ https://pigamiavolta.blogspot.com/2020/09/blog-post.html