29 Οκτ 2024

Το χωριό του νερού της φωτιάς: Μαυρίλο

Το Μαυρίλο βρίσκεται στην Δυτική Φθιώτιδα στις πλαγιές του Βελουχιού. Στην περιοχή βρίσκονται και οι κυριότερες πηγές του Σπερχειού Ποταμού. Το χωριό είναι κυρίως γνωστό για τους μπαρουτόμυλους που λειτούργησαν από την περίοδο της τουρκοκρατίας ως και τις αρχές του 20ου αιώνα. Από τους 16-19 μπαρουτόμυλους που υπήρξαν στην περίοδο της ακμής ένας υπάρχει σήμερα και αυτός αναστηλωμένος, ικανός όμως να δείξει το τρόπο λειτουργίας του. Η κινητήριος δύναμη ήταν το νερό, όπως και για τους υπόλοιπους μύλους που άλεθαν τα σιτηρά (αλευρόμυλους) αλλά και τις νεροτριβές. Η κίνηση εδώ δεν ήταν περιστροφική αλλά παλινδρομική ώστε το ξύλινο έμβολο να ανασηκώνεται και να χτυπά στο "γουδί" τα συστατικά για ομογενοποίηση του υλικού. Ήταν χρονοβόρα διαδικασία αλλά και επικίνδυνη λόγω της φύσεως του παραγόμενου προϊόντος. Η ποιότητα όμως ήταν καλή και βοήθησε τον αγώνα της ανεξαρτησίας των Ελλήνων. Χαρακτηριστικό είναι το αντίγραφο της επιστολής του Αθανασίου Διάκου για προμήθεια μπαρουτης "εκ Μαυριύλου", που υπάρχει μέσα στο χώρο του μύλου.

Ο αναστηλωμένος μπαρουτόμυλος στο Μαυρίλο

Στο Δήμο Μακρακώμης - πλέον - λίγο πριν την είσοδο στο χωριό

Το εσωτερικό του μύλου τα πέντε εμβολά και το τύμπανο

Η "συνταγή" για τη μπαρούτη

Νίτρο

Θειάφι

Κάρβουνο

Τιμοκατάλογος μπαρούτης

Επιστολή Αθανασίου Διάκου 
Στο χωρίο βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, μεταβυζαντινή, αναφέρει έτος 1728, με πλούσιο διάκοσμο. Τοιχογραφίες με πολλές μορφές Αγίων, εικόνες φορητές, ξυλόγλυπτα περίτεχνα και επιχρυσωμένα, μερικά παορουσιάζονται πιο κάτω. Του Αγίου Δημητρίου διοργανώνεται πανηγύρι και γιορτή κάστανου.
Μέσα στο χωριό και γύρω υπάρχουν πολλές βρύσες, αλλωστε τα νερά είναι άφθονα, λίγο πριν το χωριό υπάρχει πέτρινο γεφύρι και η περιοχή έχει διαμορφωθεί σε χώρο αναψυχης. Τα δάση που περιβάλλουν το χωριό είναι ελατης κυρίως αλλά υπάρχουν και καρυδιές, καστανιές, πλατάνια, δρύες. Από το χωριό ξεκινούν πεζοπορικά μονοπάτια και διαδρομές.
Άγις Δημήτριος, εκκλησία του χωριού

Ξυλόγλυπτος άμβωνας

Περίτεχνο αναλόγιο

Πέτριος γλυπτός κηροστάτης

Μέρος του ξυλόγλυπτού πολυέλαιου

Εικόνα του Αγίου Δημητρίου στολισμένη με χρυσάνθεμα

Ξυλόγλυπτο στασίδι επιχρυσωμένο και εικόνα

27 Οκτ 2024

Κυκλάμινα

Μετά την πρόσφατη ανάρτηση για τα άνθη φθινοπώρου, εδώ, τώρα και φωτογραφίες από κυκλάμινα με το εντυπωσιακό μωβ χρώμα τους.

Κυκλάμινα 

Κυκλάμινα 

23 Οκτ 2024

Το σημείο των τριών συνόρων Βελγίου, Ολλανδίας και Γερμανίας - Le site des trois bornes

Πρόσφατα πήγα μια βόλτα, πήγαμε για την ακρίβεια, με αυτοκίνητο στο σημείο που συναντώνται τα σύνορα τριών κρατών, της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Γερμανίας. Εμείς προσεγγίσαμε το σημείο από την πλευρά του Βελγίου. Στο χώρο υπάρχει σημείο για στάθμευση, έχει αρκετά καταστήματα εστίασης, χώρους αναψυχής (παιδική χαρά, λαβύρινθος κλπ), βρίσκεται ο πύργος παρατηρητήριο (μπορείτε να ανέβετε με ανελκυστήρα και εξωτερικό κλιμακοστάσιο) πρόσβαση με εισιτήριο, ξεκινούν πολλές διαδρομές - πεζοπορικές και ποδηλατικές - μέσα στο δάσος και γενικά υπάρχουν πολλά πράγματα για να περάσετε τη μέρα σας ωραία. Από ψηλά είδαμε ότι σε κοντινή απόσταση υπάρχουν άλλα δύο παρατηρητήρια στις αντίστοιχες χωρες. Στο ακριβές σημείο βρίσκεται ένα πέτρινος λίθος - κολωνάκι, που έχει πάνω τα αντίστοιχα γράμματα των χωρών (B για το Βέλγιο, D για τη Γερμανία και Nl για την Ολλανδία) και τις τρεις σημαίες. 

Πύργος Baudwin, στην πλευρά του Βελγίου

Οι σημαίες των τριών κρατών, Ολλανδίας, Γερμανίας και Βελγίου

Από την πλευρά της Ολλανδίας, το υψηλότερο σημείο της χώρας 322,4 μέτρα

Δάσος δίπλα στο σημείο των τριών συνόρων

Το παρατηρητήριο - πύργος. Μπορείτε να ανέβετε μέχρι πάνω

Θέα από τον πύργο - παρατηρητήριο προς την πλευρά της Γερμανίας. Στο βάθος το Άαχεν

Θέα από τον πύργο - παρατηρητήριο προς την Ολλανδία

Θέα από τον πύργο - παρατηρητήριο προς το Βέλγιο

17 Οκτ 2024

Η μεταπολίτευση των γελοιογράφων

 Αυτές τις μέρες παρουσιαζεται στον εκθεσιακό χώρο του ΜΕΤΡΟ στο σταθμό Συντάγματος έκθεση με γελιογραφίες από την περίοδο 1974 μέχρι 2024, 50 χρόνια από την μεταπολίτευση. 423 έργα τέχνης - σκίτσα που ανατρέχουν στην ιστορία της χώρας θυμίζοντας μας σημαντικά γεγονότα με την ματιά του σκιτσογράφου γελιογράφου που σπάει κόκαλα καμιά φορά.

Παρακάτω επιλεγμένα έργα από τον κατάλογο της έκθεσης. Αν σας φέρει ο δρόμος και ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, επισκεφτείτε την έκθεση και ρίξτε μια ματιά.

Η μεταπολίτευση των Γελοιογράφων

1974 - 1975

1975 -1981

1981 - 1989

1990 - 1999

2000 - 2008

2009 - 2019

2019 - 2024


3 Οκτ 2024

Άνθη Φθινοπώρου

Ήρθε το Φθινόπωρο και μαζί και τα εποχικά άνθη. Όμορφα κυκλάμινα και κολχικά. Τα κολχικά μοιάζουν με τον κρόκο αλλά δεν είναι. Έχει όμως πολύ ωραίο χρώμα και ξεχωρίζει. Τα συγκεκριμένα φυτά είναι δηλητηριώδη, αλλιώς λέγονται "διώχτρες" γιατί δεν τα πλησιάζει κανένα ζώο. Μαζί με τα άνθη αναφέρω και ότι στις αγροτικές κοινωνίες τώρα μέζεψαν τους καρπούς του αμπελιού, τα σταφύλια, και ετοιμάζουν το κρασί και το τσίπουρο. Φρούτα όπως τα κυδώνια γίνονται μαρμελάδα και γλυκό για τις κρύες ημέρες του χειμώνα. Καθαρίζουν τα χωράφια για να γίνει η συλλογή των καρπών της ελιάς, των καρυδιών και καστανων. Με τα πρωτοβρόχια έρχεται το όργωμα και η σπορά. Η υγρασία συμβάλλει στην ανάπτυξη και των μανιταριών για τα οποία είχαμε κάνει ανάρτηση εδώ https://pigamiavolta.blogspot.com/2023/10/blog-post.html .
Κολχικό το Φθινοπωρινό

25 Σεπ 2024

Περιοδική έκθεση για τον Van Gogh στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου

Η Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο, στην πλατεία Τραφάλγκαρ, γιορτάζει τα 200 χρόνια της με μια σειρά εκδηλώσεων μεταξύ των οποίων και η περιοδική έκθεση για τον Van Gogh "Poets & Lovers". Ξεκίνησε 14 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 19 Ιανουαρίου 2025. Εισιτήρια μόνο διαδικτυακά. Πήγα μια βόλτα, θαύμασα τα 61 έργα που έχουν έρθει από όλο τον κόσμο και έβγαλα φωτογραφίες που σας παρουσιάζω, κάποιες από αυτές δυσκολεύτηκα να τις τραβήξω, λόγω του μεγάλου αριθμού επισκεπτών. Στη σελίδα του μουσείου μπορείτε να βρείτε τα έργα σε καλύτερη φωτογράφιση και ανάλυση, εδώ βλέπετε τη δική μου φωτογραφική γωνία.

Η Εθνική Πινακοθήκη δανείστηκε για τη συγκεκριμένη έκθεση μερικά από τα πιο διασημα έργα του καλιτέχνη εκθέτοντάς τα σε ενότητες. Σε έξι αίθουσες, παρουσιάζονται σκίτσα και έργα με μολύβι μαζί με ζωγραφικές απεικονίσεις προσφιλών θεμάτων με πάρκα, τοπία και φύση αλλά και νεκρή φυση, πορτραίτα μεταξύ των οποίων δύο έχουν έρθει από την Ελλάδα το ίδρυμα Βασιλείου και Ελίζας Γουλανδρή και το ομόνυμο μουσείο. Παρατηρούμε επίσης παραλλαγές έργων στο ίδιο θέμα ενδιαφέρον και συνάμα εντυπωσιακό. Ο Van Gogh έφερε επανάσταση στον τρόπο ζωγραφικής με τον ξεχωριστό τρόπο χρήσης του χρώματος και την προσέγγιση του σχήματος - φορμας.
Για μια ώρα και πλέον μπήκα στον κόσμο του Van Gogh, άδειασα το μυαλό μου από καθε τι άλλο και θαύμαζα τον καλιτέχνη και τα έργα του.  
Αυτοπροσωπογραφία

Έναστρη νύχτα πάνω από το Ροδανό1888, Musée d'Orsay

Ο σπορέας

Το υπνοδωμάτιο, 1889, από το Art Institute of Chicago

Η καρέκλα του Van Gogh

Ηλιοτρόπια, 1888, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου
Τα δύο έργα - πάνω και κάτω - είναι διαφορετικές εκδοχές του ίδιου έργου. Οι πίνακες δεν έχουν εκτεθεί ποτέ μαζί - τώρα βρίσκονται στην αίθουσα 5 - το ένα βρίσκεται στο Λονδίνο και το άλλο στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.
Ηλιοτρόπια, 1889, Philadelphia Museum of Art

Ο Εραστής (Πορτραίτο υπολοχαγού Millet)

La Berceuse, 1889, Museum of fine arts, Boston

Η Αρλεζιάνα, 1890

The stevedores (οι λιμενεργάτες), 1988 ιδιωτική συλλογή

Η αυλή του νοσοκομείου της Άρλ, 1889

The Large Plane Trees, 1888

Τα Αλυσκάν, 1888, Συλλογή Β & Ε Γουλανδρή, Αθήνα

Είσοδος στον δημόσιο κήπο, 1888

Είσοδος στο πάρκο, Αρλ, 1888

Οι κήποι του ασύλου στο Σαν Ρεμύ, 1889

Λεπτομέρεια της υπογραφής στο παραπάνω

Μια γωνιά του κήπου στο νοσοκομείο Αγ. Παύλου στο Σαν Ρεμύ, 1889, Tate

Ελαιόδενδρα, 1889, ΜΟΜΑ New York

Ελαιόδενδρα, 1889, The Nelson-Atkins Museum of Art, Kansas City, MI

Ελαιώνας και δύο συλλέκτες 1889

Ελαιώνας στο Σαν  Ρεμύ, 1889, Gothenburg Museum of Art 

Λεπτομέρεια από το παραπάνω έργο

Ελαιόδεντρα με κίτρινο ουρανό και ήλιο, 1889

Τα δύο παραπάνω έργα δίπλα δίπλα και απόσπασμα επιστολής του καλιτέχνη στον αδελφό του

Θέα από την πλατεία, και τη χαρακτηριστική St. Martin-in-the-Fields