Bristol, Suspension bridge

Το Bristol είναι πόλη και λιμάνι στη Νοτιοδυτική Αγγλία, με ξεχωριστό χρώμα. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα σημεία του - αν όχι το χαρακτηριστικότερο - είναι η κρεμαστή γέφυρά του που ενώνει τις δύο όχθες του φαραγγιού του Avon. Τα σχέδια ήταν του φημισμένου Μηχανικού της εποχής Brunel (Isambard Kingdom Brunel), ο οποίος όμως δεν αξιώθηκε να δει το "εργο του" τελειωμένο, καθώς οι εργασίες σταμάτησαν λόγω οικονομικών προβλημάτων και ολοκληρώθηκαν το 1864, έξι χρόνια μετά το θάνατο του Brunel. Οι δύο πύργοι έχουν Αιγυπτιακές επιρροές και τα αρχικά σχέδια είχαν περίπλοκη διακόσμιση και σφίγγες στις κορυφές τους. Για τη διέλευση των οχημάτων καταβάλεται μικρό σχετικά αντίτιμο (μερικές πένες αν δεν κάνω λάθος) ενώ οι πεζοί και ποδηλάτες δεν καταβάλλουν αντίτιμο. Η θέα τόσο από τη γέφυρα όσο και από τις όχθες είναι εκπληκτική και εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, αφού βρίσκεται 75 μέτρα πάνω από το ποτάμι. Οι φωτογραφίες είναι από το 2008, δεν πρόλαβα να φτάσω με το φως της ημέρας, είχε σουρουπώσει και τα φώτα είχαν ανάψει. Ψιχάλιζε κι όλας και είχε πολύ κρύο. Η περιοχή είναι υπέροχη όταν έχει και καλό καιρό, τόσο το Clifton Down όσο και το Ashton Court (απέναντι) είναι σημεία με αραιή βλάστηση που προτιμούνται από πολλούς για τη βόλτα τους.
Όταν σκανάρω τα φιλμ με τις παλιότερες φωτογραφίες μου υπόσχομαι να βάλω μερικές ακόμα φωτογραφίες της γέφυρας τη μέρα.

Η πόλη από ψηλά

Αν τύχει να επισκεφτώ μια μεγάλη πόλη για λίγο, επιδιώκω να κάνω μια βόλτα με τα διώροφα λεωφορεία για να δω την πόλη από ψηλά. Όλες οι μεγαλουπόλεις έχουν τέτοιες εταιρείες που κάνουν δρομολόγια στο κέντρο ίσως και σε κάποιες γειτονιές. Ακόμα και αν μείνετε περισσότερες από μία μέρες, μπορείτε μόλις φτάσετε να κάνετε τη βόλτα σας για να εξοικειωθείτε και να προσανατολιστείτε και στη συνέχεια να περπατήσετε τη πόλη. Αυτό ισχύει για μεμονωμένες επισκέψεις, αν είστε με γκρουπ θα τα φροντίσουν άλλοι για εσάς. Βέβαια το αντίτιμο τις περισσότερες φορές είναι κάπως "τσουχτερό", αλλά το εισιτήριο ισχύει για όλη τη μέρα και μπορείτε να ανεβείτε και να κατεβείτε (hop on - hop off) σε όποια στάση θέλετε. Υπάρχουν επίσης και προσφορές κατά καιρούς που μπορείτε να εκμεταλλευτείτε.

Οι φωτογραφίες που παρουσιάζω παρακάτω είναι επιλογή από τη Μαδρίτη.

Σημαία
Στάδιο της Real Madrid

Τα δελφινάκια παίζουν μέσα στους πίδακες

Τα περισσότερα λεωφορεία έχουν ξεναγό ή ηχογραφημένη περιήγηση. Διαλέξτε θέση με θέα για να βγάζετε και καλές φωτογραφίες

Έχουν και στη Μαδρίτη ημιυπαίθριους και τους κλείνουν με τζαμαρίες

Τώρα που το σκέφτομαι δεν θα ήταν άσχημο να κάνω μια βόλτα και στην Αθήνα για να τη δώ από ψηλά.

Κάρβουνα

Σε ποιον δεν αρέσουν οι μπριζόλες και τα παϊδάκια (εξαιρούνται οι χορτοφάγοι...) στα κάρβουνα. Πόσοι έχουν σκεφτεί τί είναι αυτό το κάρβουνο και πως "φτιάχνεται". Είχα την τύχη να δω τη διαδικασία παρακολουθώντας από κοντά (από εκεί είναι και οι φωτογραφίες) τα στάδιά της, αρκετά χρόνια πριν σε ένα χωριό του Έβρου, όχι πολύ μακρυά από την Αλεξανδρούπολη. Είναι διαδικασία επίπονη και χρονοβόρα. Τα κάρβουνα γίνονται από την ατελή καύση (χωρίς οξυγόνο) ξύλων. Δεν είναι όλα τα ξύλα κατάλληλα γι' αυτό το σκοπό, κυρίως χρησιμοποιούνται η Οξυά και Βελανιδιά. Για να φτιαχτεί το καμίνι χρειάζεται πρώτα απ' όλα εμπειρία που αποκτάται με το χρόνο και μετά εκτός από τα ξύλα, άχυρα, και χώμα για να καλυφθεί καλά η όλη κατασκευή στο τέλος ώστε να μην παίρνει αέρα. Τα ξύλα είναι κομμένα ομοιόμορφα και τακτοποιημένα όπως φαίνονται στη δεύτερη φωτογραφία, για να δημιουργηθεί ο θόλος χρησιμοποιείται και δεύτερη σειρά από ξύλα τοποθετημένα με τον ίδιο τρόπο πάνω από τη πρώτη σειρά. Από πάνω μπαίνει μια στρώση άχυρα, και καλύπτεται με χώμα που βρέχεται. Μένει μόνο μία οπή στη βάση που φτάνει μέχρι τη καρδιά του καμινιού για να γίνει εκεί η αφή της φωτιάς που θα καίει για αρκετές μέρες επτά, οκτώ ή και παραπάνω, αναλόγως του μεγέθους, και θα μετατρέψει τα ξύλα, όχι σε στάχτη αλλά σε κάρβουνο. Οι καρβουνιάρηδες παρακολουθούν την πορεία από τον καπνό που βγαίνει περιμετρικά, επειδή η καύση κατευθύνεται περιμετρικά, μετά προς τα πάνω και όταν φτάσει στη κορυφή η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί. Τότε με πολύ προσοχή πρέπει να αρχίσει να σβήνει το καμίνι, να αφαιρεθεί το χώμα και να ληφθεί το κάρβουνο για να συσκευασθεί (δείτε τα τσουβάλια στη τελευταία φωτογραφία).

Στις μέρες μας το επάγγελμα του καρβουνιάρη τείνει να χαθεί, η δουλειά είναι κοπιαστική, βρώμικη (στη κυριολεξία), απαιτεί πολύ χρόνο και οι απολαβές δεν είναι σημαντικές. Επιπλέον τα παραδοσιακά καμίνια έχουν αντικατασταθεί από φούρνους και ασφαλώς η υλοτόμευση της πρώτης ύλης είναι - στη χώρα μας τουλάχιστον - ελεγχόμενη.

Ένα ταξίδι αλλιώτικο από τ' άλλα

Το βιβλίο είναι στη βιβλιοθήκη μου εδώ και χρόνια ξεχασμένο. Διαβάστηκε, χρησιμοποιήθηκε στην πράξη για τον εντοπισμό πολλών από τους αστερισμούς που περιγράφει, όχι μόνο της Μεγάλης και της Μικρής Άρκτου, και έμενε στο ράφι. Δεν ξέρω αν αν το βιβλίο κυκλοφορεί ακόμα, το 'χω από το 1992, ή έχει εξαντληθεί αλλά σίγουρα σε βοηθά να ταξιδέψεις στο χρόνο και το χώρο.

Το βιβλίο ξεκινά με κάποια αστρονομικά στοιχεία γενικού ενδιαφέροντος, περιγράφει με γλαφυρότητα όλους τους αστερισμούς, (αειφανείς, αμφιφανείς, αφανείς) και συνδυάζει το όνομα καθενός από αυτούς πολύ ωραία με την αρχαία Ελληνική μυθολογία. Δίνει πρακτικές οδηγίες γραμμοδεσίας για τον εύκολο εντοπισμό τους στο νυχτερινό ουρανό. Η περιγραφή ολοκληρώνεται με την ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία και το αλφαβητικό ευρετήριο. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ο χάρτης του ουρανού και οδηγίες για το πώς θα κατασκευάσει κανείς το δικό του περιστροφικό χάρτη, θα τον προσανατολίσει και θα ψάξει να βρει όλους τους αστερισμούς που φαίνονται τη συγκεκριμένη ώρα και ημέρα, νύχτα θέλω να πω, του χρόνου.

Κτήμα Συγγρού - Ανάβρυτα

Το άλσος ή κτήμα Συγγρού βρίσκεται στα όρια των δήμων Αμαρουσίου, Μελισσίων και Κηφισιάς. Είναι έκταση πευκόφυτη αλλά έχει και άλλα δέντρα, αμυγδαλιές, ελιές, κυπαρίσσια καθώς και περιβόλια με διάφορες εποχικές καλλιέργειες χωρίς να λείπει και το αμπέλι. Μέσα υπάρχουν σχολεία, γυμνάσιο και λύκειο και άλλα κτήρια ακόμα και θερμοκήπιο με κάκτους από την έρημο (!), παλιά και νεότερα που χρησιμοποιούνται από τη γεωργική σχολή "Αναβρύτων" που έχει εκεί την έδρα της. Η είσοδος γίνεται από τη λεωφόρο Κηφισίας, απέναντι από την στροφή του ΚΑΤ που υπάρχει χώρος για τη στάθμευση των οχημάτων. Μετά, ο επισκέπτης μπορεί να συνεχίσει με τα πόδια ή με ποδήλατο. Είμαι σίγουρος ότι έχει και άλλες εισόδους, αλλά δεν ξέρω λεπτομέρειες για το πού. Το άλσος αποτελεί πνεύμονα οξυγόνου για την Αττική και χρησιμοποιείται καθημερινά από πολύ κόσμο για αναψυχή, όποτε σας δοθεί η ευκαιρία αδράξτε τη και κάντε τη βόλτα σας μικρή ή μεγάλη εκεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείτε.

Εδώ φαίνεται πίσω η έπαυλη του Ανδρέα Συγγρού (που ανακαινίζεται) και μπροστά 0 ανδριάντας του, ανάμεσα σε δύο φοίνικες Αντικριστά με τη κατοικία βρίσκεται, πάνω σε βάθρο, το γλυπτό του Πάρη που έχει υποστεί καταστροφές. Αποκεφαλισμένο, ακρωτηριασμένο και ασυντήρητο μέσα στο χρόνο

Το εκκλησάκι

Μέσα στο δάσος και κοντά στη κατοικία, υπάρχει ένας ναός που σου τραβάει την προσοχή. Τώρα είναι ανακαινισμένος και καλοσυντηρημενος με περίφραξη. Αρκετά χρόνια πριν που το είχα ξαναδεί, ήταν εγκαταλειμμένο και μισοερειπωμένο. Είχα μάλιστα μπει μέσα και θυμάμαι ότι και το εσωτερικό του (ή ό,τι είχε απομείνει) ήταν στην ίδια τεχνοτροπία με το εξωτερικό αρχιτεκτονικό σχέδιο. Τώρα δεν μπόρεσα να μπω μέσα για να δω πως είναι. Τα σχέδιά του, όπως και της βίλας, είναι έργο του Ερνέστου Τσίλλερ (Ernst Ziller), Γερμανού αρχιτέκτονα που έχει σχεδιάσει πολλά κτίσματα στην Αθήνα και αλλού. Υπολογίζεται ότι ανεγέρθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Η βάση του είναι από πέτρα πελεκημένη και εξωτερικά υπάρχουν στοιχεία διακοσμητικά και λειτουργικά ανάγλυφα σε πέτρα. Ο ρυθμός του είναι νεογοτθικός, από τα ελάχιστα δείγματα ίσως και μοναναδικό στην Ελλάδα αυτής της αρχιτεκτονικής. Ο Α. Συγγρός θέλησε να τιμάται η μνήμη του φερώνυμου Αγίου, Απόστολου Ανδρέα.

Η εκκλησία όπως φαίνεται από εμπρός και πλάγια, την ώρα που πέφτει ο ήλιος

Άποψη από μπροστά. Φαίνεται η βάση από πέτρα, τα σκαλιά, η είσοδος με τον διάκοσμο, οι δύο οξυκόρυφοι πύργοι και το καμπαναριό

Λεπτομέρειες αριστερά, δεξιά και πάνω της εισόδου, καθώς και της ξύλινης πόρτας

Όπως φαίνεται εδώ, το καμπαναριό στηρίζεται σε τέσσερις μικρότερου μεγέθους πύργους, αλλά όμοιους σχεδιαστικά, με αυτούς που υπάρχουν στις τέσσερις γωνίες του ναού

Για το θέμα αυτό υπάρχει και μεταγενέστερο άρθρο (πατήστε εδώ)

Οριζώνες

Το ρύζι αποτελεί για τους λαούς της Άπω Ανατολής την κυριότερη πηγή τροφής και ενέργειας, καθώς είναι απαραίτητο συστατικό του καθημερινού τους διαιτολογίου. Υπάγεται στις υδρόβειες καλλιέργειες και του απαιτούνται μεγάλες ποσότητες νερού, από τη σπορά και φύτευση μέχρι τη συγγομιδή του. Χώρες όπως η Κίνα, η Ινδονησία, η Κορέα, οι Φιλιππίνες, η Ινδία έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή, κατανάλωση και τους περισσότερους οριζώνες. Στην Ελλάδα καλλιέργειες ρυζιού υπάρχουν στα δέλτα μεγάλων ποταμών όπως ο Έβρος, ο Αξιός, ο Σπερχειός κ.ά. Αντίστοιχα στον Πάδο της Ιταλίας και το Ροδανό της Γαλλίας.

Αν εσείς βρεθείτε στη Νότιο ή Ανατολική Ασία δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσετε πολύ για να δοκιμάσετε το διαφορετικές ποικιλίες και ποιότητες ρυζιού σε πολλές συνταγές και σχεδόν σε κάθε πιάτο ως συνοδευτικό.

Οι φωτογραφίες είναι από την Ινδονησία, που η καλλιέργεια του ρυζιού γίνεται σε αναβαθμίδες.